حضرت حسین کشتی نجات و است و سفینه نجات و امسال تولد حضرت حسین و سید حسینی عزیر یکی شده است. حضرت حسین کشتی نجات است همان کشتی ای که دیده بانش سید علی حسینی است. حسین کشتی نجات و مرامش امروز مرام حضرت سید علی حسینی خامنه ای است. فرقی نمی کند تو اهل کوفه باشی یا هرجای دیگر مهم این است که روز عاشورا دلت تو را به صف امام عشق برساند یا نرساند و گرنه همه اهل کوفه به حضرتش نامه دعوت نوشتند.
تو اگر روز عاشورا زیر خیمه حسین ماندی یعنی اینکه دلت را خدا اداره می کند، یعنی اینکه سررشته محبت عشق در دلت ریشه دارد....
حضرت امام خامنه ای همه ما را توصیه کردند به تقوای:
«اگر قضاوت شما درباره آن کسی که با او مخالفید و با او دشمنید غیر از آن چیزی باشد که در واقع وجود دارد این تعدی از جاده تقواست (یا ایها الذین امنو اتقوا... و قولو قولا سدیدا) قول سدید یعنی استوار و درست. اینجوری حرف بزنیم. // من می خواهم عرض بکنم به جوانهای عزیزمان جوانهای مومن و انقلابی و عاشق امام که حرف می زنند می نویسند و اقدام می کنند کاملاً رعایت کنید اینجور نباشد که مخالفت با یک کسی ما را وادار کند که در نسبت به آن کس از جاده حق تعدی کنیم ظلم کنیم. نه ظلم نباید کرد؛ به هیچ کس نباید ظلم کرد.»
1389/3/14
هیئت دولت در اطلاعیه ای اعلام کرد : به دلیل گرمای شدید وبی سابقه هوا در تعدادی از استانهای کشور و به منظور رفاه حال هم میهنان عزیز وصرفه جویی در مصرف انرژی ، ادارات دولتی و نهادها و سازمانها در روزهای یکشنبه ودوشنبه 20 و 21 تیرماه 89 در تعدادی از استانها تعطیل خواهد بود.
دیدن اصل خبر در ادامه مطلب
ادامه مطلب ...این روزها و پیِ آنکه جناب سید حسن مصطفوی نوه ثُلبی حضرت امام خمینی به پالوده خوری با اراذل و اوباش و سران فتنه مشغول است و به مرام عموزاده عزیز خود گرویده است و پیروی از بی بی سی و سی ان ان را به سبک گاوچران های آمرییکایی تجربه می کند؛ خیلی ها صدایشان به اعتراض بلند شده است که چرا مردم در سخنرانی او شعار داده اند و چه گفته اند. اصل اینکه مردم در 14 خردادد چه فریاد کردند و چقدر بودند به کنار اما این مساله برای من جالب است کسانی که تا چندی پیش در دعواهای سیاسی و خطی امثال سید حسن آقا را دشمن می شمردند و اگر مجال می یافتند ضد ولایت فقیه هم می شمردندش چه شده است که امبروز برای او گریبان چاک می کنند.
ادامه مطلب ...پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به کاروان دریائی امدادی (۱۳۸۹/۰۳/۱۱ - ۱۳:۲۷)
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی امروز در پیامی، حمله جنایتکارانه و قساوت آمیز رژیم صهیونیستی به کاروان دریائی امدادی و بشردوستانه را ، حمله به افکار عمومی و وجدانهای بشری از سراسر جهان خواندند و تاکید کردند: امروز فلسطین دیگر نه مسئله عربی و حتی نه فقط اسلامی، بلکه مسئله حقوق بشری جهان معاصر است و حامیان این رژیم سفاک و گستاخ بویژه آمریکا، انگلیس و فرانسه جداً باید پاسخگو باشند.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
حمله‌ی جنایتکارانه و قساوت‌آمیز رژیم صهیونیست به کاروان دریائی امدادی و بشردوستانه، حلقه‌ی دیگری از زنجیره‌ی جنایتهای بزرگی است که آن حکومت شریر و خبیث، هفتمین دهه‌ی حیات ننگین خود را با آن انباشته است. این نمونه‌ئی است از رفتار گستاخانه و بی‌رحمانه‌ئی که مسلمانان در این منطقه و بخصوص در سرزمین مظلوم فلسطین دهها سال است که با آن دست و پنجه نرم میکنند. این بار این کاروان، اسلامی یا عربی نبود، بلکه افکار عمومی و وجدانهای بشری از سراسر جهان را نمایندگی میکرد. این حمله‌ی جنایتبار باید برای همه مدلّل کرده باشد که صهیونیزم، چهره‌ی جدید و خشن‌تری از فاشیزم است که این بار از سوی دولتهای مدّعی آزادی و حقوق بشر و بیش از همه دولت ایالات متحده آمریکا، حمایت و کمک میشود.
آمریکا و انگلیس، فرانسه و دیگر دولتهای اروپائی که از این جانیان بالفطره، حمایت سیاسی و رسانه‌ئی و نظامی و اقتصادی کرده و همواره پشت‌سر فاجعه‌آفرینی‌های آنان ایستاده‌اند، جداً باید پاسخگو باشند. وجدانهای بیدار در سراسر جهان باید جداً بیندیشند که بشریت امروز با چه پدیده‌ی خطرناکی در منطقه‌ی حساس خاورمیانه روبرو است؟ چه رژیم سفاک و گستاخ و دیوانه‌ئی امروز بر کشور غصب شده‌ی فلسطین و مردم مظلوم و داغدیده‌ی آن تحکّم میکند؛ سه سال محاصره‌ی غذائی و داروئی و حیاتی یک و نیم میلیون زن و مرد و کودک در غزه، به چه معنی است؛ کشتار و حبس و شکنجه‌ی روزانه‌ی جوانان در غزه و ساحل غربی چگونه قابل فهم است .
فلسطین، دیگر نه مسأله‌ئی عربی و حتی نه فقط مسأله‌ئی اسلامی، بلکه مهمترین مسأله‌ی حقوق بشری جهان معاصر است.
کار نمادین و درخشان اعزام کاروان دریائی به غزه، باید در دهها شکل و شیوه‌ی دیگر بارها و بارها تکرار شود. حکومت سفاک صهیونیست و حامیان آن بویژه آمریکا و انگلیس باید قدرتِ شکست‌ناپذیر عزم و بیداریِ وجدان عمومی جهان را در برابر خود ببینند و حسّ کنند.
دولتهای عربی در معرض آزمونی دشوار قرار گرفته‌اند. ملتهای بیدار عرب از آنان اقدامی قاطع و جازم مطالبه میکنند. کنفرانس اسلامی و اتحادیه‌ی عرب نباید به کمتر از برداشتن کامل محاصره‌ی غزه و توقف کامل دست‌اندازی به خانه‌ها و سرزمینهای فلسطینی در کرانه‌ی غربی و محاکمه‌ی جنایتکارانی چون نتانیاهو و ایهود باراک، قانع شوند.
ملت مجاهد فلسطین و مردم و دولت مردمی غزه نیز بدانند که دشمن خبیث آنان اکنون از همیشه ضعیفتر و آسیب‌پذیرتر است. جنایت دریائی روز دوشنبه نه نشانه‌ی قدرت، که نشان درماندگی و سراسیمگی رژیم غاصب است. سنت الهی بر این جاری شده که ستمگران در اواخر دوران ننگ‌آلود خود، به دست خویش، سرنوشت محتوم فنا و زوال خود را نزدیکتر کنند. حمله به لبنان و سپس حمله به غزه در سالهای پیش، از جمله‌ی همین اقدامهای دیوانه‌وار بود که تروریستهای اریکه‌نشین صهیونیست را به دره‌ی سقوط نهائی نزدیکتر کرد. حمله به کاروان امدادی بین‌المللی در آبهای مدیترانه نیز اقدام ابلهانه‌ی دیگری از همان قبیل است.
برادران و خواهران فلسطینی! به خداوند حکیم و قدیر اعتماد کنید، قدرت خود را باور کنید و بر آن بیفزائید. و به پیروزی نهائی یقین داشته باشید و بدانید که : وَ لَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ.
سیّدعلی خامنه‌‌ای
11/خرداد/1389
خزمشهر آزاد شدچون دلهای همه آزاد شده بود.
خرمشهر ازاد شد چون پیشتر بهایش پرداخت شده بود و کسان بزرگی با خدا خود را معامله کرده بودند؛ دل داده بودند و دلبر به دست اورده بودند و هنگامی که دل خانه دوست می شود. خدا خرمشهر را آزاد می کند.
ما بهای سوم خرداد را در عاشورای پانزده خرداد و در کربلای هفده شهریور پرداخته ایم. ما باخدای خود به نقد معامله کرده ایم و پیش از آنکه متاع عزت را بستانیم بهایش را با هزارن خون پاک و پیکر اهورایی به خزانه های غیب داده ایم.
خرمشهر ۶۱ دل هزارن فرشته ایست که در کنار سربازان خمینی به پیکار با جنود شیطان مامور شده بودند.
خرمشهر ۶۱ ماندنی ترین یادگاریِ وفادارترینِ امت های عالم بر تن تنومند تاریخ بشر است.
خرمشهر ۶۱ بهشتی است که در نهرهایش نه عسل جاری است و نه شیر در نهرهای خرمشهر ۶۱ نگاههای به در دوخته مادرانی جاری است که یاد پاره های دلشان یادواره ابدی استقامت است.
خرمشهر ۶۱ شهری است که شهردار و کلید دارش خداست؛ ستون خانه هایش پایدار بر قلب هایی است که عرش خدایند.
خرمشهر نشانه ای است که من و تو راه را گم نکنیم.
خرمشهر ۶۱ سند ذلت سازمانهای بین المللی و ابرقدرتهای عالم در برابر جسارت جوانانی است که سلاحشان الله اکبر است؛ مرکبشان نسیم کمیل است و زره آنها جوشن کبیری است که نصرالله را در ۳۳ روز پیکار نگه داشت جوشن کبیری که پیرزنان روستایی برای سلامت پسرانشان می خوانند.
چند پهلو حرف زدن هم که مرام خیلی از سیاسون ماست.
حالا جناب مستطاب علی اکبر خان میزان المصلحت که القصه ید طولایی در پیچ و تاب داشتی و هر که را خواستی به طرفه ای چنان در پیچ گرفتار آوردی که وی همی ندانستی با او بودی یا بر او و همگان بر این وضعیت معترف بودندی که بر دوستی شیخ مصلحت اعتبار نباید و در دشمنی اش خلل نشاید به میدان آمدی و سخن گفتی و از سردارانت دفاع همی جانانه کردی تو گویی چه شده است.
نیکتر اینکه ایشان از سرداری خویش سخن نگفتی و سازندگی را به میان نیاوردی و بزرگتر از دفاعش نخواندی و هوش آقازاده مهدی را که از کودکی اش سرشناس بودی و آنچنان ایران شناختی که نفتش از همه با ارزش تر و درخور تر که بر او تسلط داشتی و گاه هم آزادانه و از سر تعهد اسلامی به دانشگاهی سرک کشیدی و قبول زحمت فرمودی را موجب در این سرداری ها و شمرده نکردی.
ادامه مطلب ...ما هم دلمان می خواهد اهل جزیره باشیم.
ماهم دلمان می خواهد علی هاشمی باشیم.
ما هم دلمان می خواهد تا لحظه آخر در جزیره بمانیم.
ما هم دلمان را با تار به تار زلف مجنون گره زده ایم و امروز این رشته های دل ماست که ما را به سوی علی می کشاند؛ چه تفاوت می کند علی هاشمی باشی یا علی اکبر اصلا مگر اسم برای من و تو مهم است. مهم این است که در عاشورایت امامت را گم نکنی؛ مهم این است که مثل برخی در روز عاشورا اسبت را پشت خیمه پنهان نکرده باشی تا شاید با اعتماد به او به امات پشت کنی. حالا می خواهد اسبت حیوانی با چند تکه گوشت و استخوان باشد یا اینکه نه راز و رمز سخنانت باشد به یکی بگویی اصلح و بعد هم دنبال دیگران باشی؛ یک جا عرض ارادتی کنی و یک جا برای دوستان همو که اراداتت را به او ابراز داشته ای شاخ و شانه بکشی.
عاشورا که می شود نمی توانی یکی به میخ بکوبی و یکی به نعل؛ نمی شود دولا دولا بر شتر سوار شوی. اینجا معرکه است و شیطان و همه سربازانش منتظرند زمین خوردن تورا ببینند بالای سرت بیایند و جشن پیروزی بگیرند.
ادامه مطلب ...فردا یعنی همین امروزی که در بامدادش هستم برای من روز جدیدی نیست. باز هم پسری در پی پدری به راه می افتد. بازهم دخترکی با چادر مشکی کوچکش که٬ کف خیابان کشیده می شود یا با دویدن دخترک پرواز می کند دنبال پدرش می دود. اینها همه مربوط به ۲۰ و چند سال پیش است و الان دیگر پسران و دخترانی که آن روز همراه خیلی از بزرگترها و کس و کارشان پی پدر کودک نورسته می رفتند بزرگ شده اند. بعضی هایشان هنوز در همان پی رفتن مانده اند و بعضی هایشان هم مثلا یادشان رفته که آن روزها چه می کردند.
فردا نه همین امروز٬ ۸۹ پدر٬ ۸۹ برادر٬ ۸۹ پرنده چند لحظه ای دوباره بر بام دل ما خود نمایی می کند و این بار دیگر آخرین باری است که آنها را می بینیم؛ آمده اند قدری عشوه گری کنند؛ آمده اند با نسیم به هم خوردن بالهایشان چند لحظه ای غبار فتنه و رنگ و لعاب های خط فلانی و نخست وزیر فلانی و من از فلانی حکمهایی دارم که هیشکی نداره را از جلو چشمان ما کنار بزنند و بروند؛ من که یادم نمی آید خیلی ها هم که نمی خواهند یادشان بیاید٬ یا چیزهای دیگری که یواشکی و محرمانه از یکی شنیده اند را حالا در بوق می کنند٬ مردم نخواهند باید برویم و مردم هم نمی خواهند. اگر می خواستند که بچه هایشان جلو توپهای فرانسوی و تانکهای روسی صدام نمی فرستاند؛ مثل ما بچه هایشان را می فرستاند اروپا و کاندا تا درس بخوانند دکتری بگیرند و برگردند تاجر نفت و گاز و هر چیز دیگری که ارزش تجارت و صادرات و واردات دارد بشوند؛ الان هم که دیگه اوضاع معلومه مگه ندیدی تهرانی ها گفتن ما اینو می خوایم و وقتی دیدند زورشان به زن حاج غلامحسین که حالا خانه نشین است و دستهای پینه زده کشاورز همشهری زن آقا داماد نرسید و عددشان کوچیکتر بود زدن زیر همه چی٬ ماتحت مبارکشان را به زمین کوبیدند و اصرار که من اینو نمی خوام٬ بابا با انصافا ۲۹ بار هر چی شما گفتین یه بار بزارین مادر محسن و زن حاج غلامحسین حرف بزنن.
در سال ۸۹ با ۸۹ پرنده ای که بالهای آسمانی آنها عرش خدا را به لرز می آورد. پرنده هایی که هو هوی آنها برای عوض کردن مسیر تاریخ کافی بود؛ پرنده هایی که رختهای خونی شده اشان نشانه پرنده شدنشان است چه خواهیم کرد. اصلا حالا که بیست و چند سال از جنگ٬ ببخشید دفاع مقدس می گذرد چرا هنوز هم این پرنده ها دست از سر ما بر نمی دارند؛ به چه زبانی باید بگوییم بابا دنیا عوض شده و از برکت سه چهار برنامه توسعه ای که برایمان نوشتند و گفتند اجرا کردیم الآن صاحب همه چیز شده ایم. از چیز گرفته تا چیز چیز٬ بعضی چیزها هم جیزه و نباید برویم سراغشان بالاخره ما که نباید باز به روش همان بی ترمزهای دهه ۶۰ برویم تو شکم قدرتهای جهانی؛ باید عقلمان را به کار بیاندازیم و برویم زیر چتر امنیت بین الملل٬ ملاک مردمداری مان را هم چه کسی بهتر از بی بی سی فارسی است که تعیین کند اصلا بگیم همونا بیان هم انتخابات برامون برگزار کنن٬ هم به جامون رای بدن تا برای دموکراسی مون کف بزنند و ماهم خوشحال باشیم. باید بلد بشویم چه ظوری جمعیتمان را کنترل کنیم و مردها و زنان مان را با هزار کوفت و زهرمار عقیم کنیم؛ در آخرالزمان که دیگر پیامبر خدا امت پر جمعیت نمی خواهد. پیامبر آخر الزمان بیشتر از تکنوکرانها خوشش می آید و شعارش دو بچه کافی است است.
بابا شماها که همه این سالها در عالم خودتان بودید و اصلا پایتان را به شهرهای ما نگذاشتید خبر ندارید٬ همان موقعی هم که مثلا دوره دست شماها بود مگر یادتان نیست هیچکدامتان را به شهرهایمان راه ندادیم اگه تونستی یه مزار شهدا پیدا کنی که نزدیک شهرها درست کرده باشیم قول می دم بگم از لندن برات شوکولات بفرستن٬ هر جوری بود با هزار دلیل بهداشتی و روان شناسانه به خودمان ثابت کردیم که بله جای شماها یا در بیابانهای لب مرز است یا بیابانی های بیرون شهر بالاخره یه روزی باید پای سرمایه دارها و توریستهای خارجی به این شهرها باز بشود و قبرستان افسردگی می آورد و بیلی جون و دوستاش اصلان خوششان نمی آید. حالا هم دلتان خوش باشد به اینکه دو سه نفری هنوز پیدا میشوند که زورشان می رسد و می آیند در بیابانها و استخوانهای شما را از دل خاک بیرون می کشند می آورند.
مادر محسن که دوازده سال منتظر بود پسرش را بیاورند و او بشناسدش٬ مادر عباس هم که باید ماهی ۵۰ هزار تومن از دوزار حقوقی را که بنیاد می دهد پول تاکسی بدهد تا یک بار برود سر قبر پسرش٬ زن حاج غلامحسین هم که هفته ای یه بار باید برایش آژانس بگیرند و ببرندش و بیارنش؛ ببین خدا وکیلی این کار ما باعث رونق اقتصادی هم می شود.
ماهم مانده ایم جواب دیده بان حقوق بشر و شیرین خانم را چه بدهیم٬ از همین روزها هم عفو بین الملل و چند جای دیگر و کلی کارشناس می آیند وسط که بله آوردن این جنازه ها مردم را افسرده می کند قبلا هم می گفتن ولی خوب چند وقتی بود که حواسشون نبود و فر می کردن کار تمومه ولی حالا من می رم یادشون میندازم که این کار شما اکوسیستم منطقه را به هم می زند و کلی دردسر بهداشتی درست می کند.
حالا اگه حاج علامحسین هفته ای دو بار باید کلی بند و بساط جمع کند و با موتور گازی موبیلتش برود در همان بیابانی ها و بنشیند با پسرش درد دل کند و منتظر رفیق های پسرش باشد تا بیایند و سری به دوستشان بزنند به ما چه ربطی دارد.
آن موقع که جنازه پسر حاج علامحسین را آوردند هنوز مادرش سرپا بود و پایش درد نمی کرد حتی زمستانها هم هفته ای دوبار و هربار دو سه ساعتی می رفت سرمزار پسرش و می نشت هر چه بلد بود می خواند. اما حالا سالهاست که دیگر باید برایش آژانس بگیرند و بیاورندش دو سه دقیقه ای بنشیند و برود.
ادامه مطلب ...می گویند یک نفر را که خوابیده می شود بیدار کرد اما کسی که خودش را به خواب زده نمی شود.
این مثال وصف حال بسیاری از رسانه ها و شخصیت های سیاسی کشور ماست.
بعضی ها خودشان را به خواب مخالفت زده اند و اصولا واکنشی نشان نمی دهند مگر مخالفت. بعضیشان اگر رویشان بشود حتی با خودشان نیز مخالفت می کنند همچنانکه گاه بر اثر فراموشی چنین نیز می کنند.
در اینکه احمدی نژاد رییس جمهور بدرد نخوری است فعلا تردید نمی کنیم و این فرض را بدون هیچ تعقلی می پذیریم.
ادامه مطلب ...خیلی از ما ها عادت کرده ایم حرفهای گنده تر از دهانمان بزنیم.
این عادت سالهاست که در ایران عزیز رواج پیدا کرده مثلا
قالیباف: ما باید کارآمدی دین را در اداره جامعه اثبات کنیم.
احمدی نژاد نیز که یک خط در میان پای «تعالیم پیامبران» را به عنوان یک شعار همیشگی به میان می کشد و به این و ان نامه می نویسد.
ادامه مطلب ...